Ομιλία Εργατολόγου Ρωμανία στην Γ.Σ. 5ης Μαρτίου 2016
Η προπαγάνδα η οποία είχε επικρατήσει και την οποία επαναλαμβάνουν στα Μέσα Ενημέρωσης διάφοροι πολιτικοί όλων των παρατάξεων, μην κάνουμε διάκριση σ’ αυτό τον τομέα, όταν ακούμε έναν πολιτικό να λέει, έναν οποιονδήποτε πολιτικό ότι έπρεπε να γίνει το κούρεμα και των Ασφαλιστικών Ταμείων διότι μειώθηκε το δημόσιο χρέος και επομένως είχε όφελος η ελληνική οικονομία, θα πρέπει να τους παραπέμπουμε σ’ αυτή την έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος που λέει ξεκάθαρα ότι δε μειώθηκε το δημόσιο χρέος με το κούρεμα των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Επομένως η επιχειρηματολογία η οποία προβάλλεται για το κούρεμα αυτό των αποθεματικών των Ταμείων, είναι επιχειρηματολογία χωρίς κανένα έρεισμα, χωρίς κανένα περιεχόμενο. Άρα λοιπόν, υπάρχει πολύ σοβαρός θα έλεγα χώρος για να διεκδικηθούν αυτά τ’ αποθεματικά.
Δυστυχώς έχουν αναλάβει διάφοροι μη γνωρίζοντες σε βάθος το ζήτημα, διάφοροι δικηγόροι και κατατίθενται κατά καιρούς διάφορα δικόγραφα τα οποία δεν περιλαμβάνουν τη σοβαρότερη επιχειρηματολογία. Μπορούμε να έρθουμε σ’ επικοινωνία οποιαδήποτε ώρα θέλετε να το εξειδικεύσουμε περισσότερο για να διεκδικηθούν αυτά τ’ αποθεματικά με την ανατροπή των επιχειρημάτων που είναι πλέον μετέωρα και τα οποία πλέον έχουν ανατραπεί πλήρως από τον ίδιο τον Προβόπουλο, τον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ο άνθρωπος δηλαδή ο οποίος έκανε τη δουλειά και προχώρησε με κυβερνητική εντολή σαφώς βέβαια αλλά προχώρησε στη διαδικασία, ομολογεί ο ίδιος πλέον ότι ειδικά για τ’ Ασφαλιστικά Ταμεία δεν είχαν καμία μείωση το δημόσιο χρέος απ’ αυτή τη δουλειά. Είναι ένα είδος ενδοκυβερνητικού χρέους, δηλαδή μας λέει η Τράπεζα σ’ αυτή την έκθεση ότι πρόκειται το κράτος να μειώσει οφειλές του εαυτού του, έτσι χοντρά μπορώ να το χαρακτηρίσω αυτή, την έκφραση αυτή, ότι πρόκειται περί ενδοκυβερνητικού χρέους.
Άρα λοιπόν αυτή η παρατήρηση σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων και προφανώς και του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ.
Τώρα για να μπω στο θέμα, θα κοιτάξω περιεκτικά να σας κάνω μια παρουσίαση των προτάσεων που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας πω ότι το πακέτο αυτό των 170 σελίδων που φέρει την υπογραφή του Υπουργείου Εργασίας και της κυβέρνησης γενικότερα, είναι ένα σύνολο που αποτελεί προσχέδιο νόμου. Το λέω αυτό διότι κι εγώ έχω τύχει σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και σε άλλες που δεν είμαι και ακούω ορισμένους Βουλευτές κυβερνητικού βέβαια, να μας λένε ότι δεν πρόκειται περί νόμου, αλλά πρόκειται περί μιας συζήτησης.
Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει το 1ο άρθρο που λέει: «Με το νόμο αυτό», επομένως η επιχειρηματολογία ότι δεν πρόκειται περί νόμου είναι επιχειρηματολογία που στηρίζεται στον αέρα. Το λέει το κείμενο αυτό στο 1ο άρθρο κιόλας και μάλιστα το λέει τρεις φορές.
Το λέει στην αρχή, ότι «με το νόμο αυτό καθορίζονται», το λέει μετά και στην 3η παράγραφο όπου μας λέει ξεκάθαρα πλέον ότι «το κομμάτι αυτού του νόμου δεν ισχύει για τους δημοσίους υπαλλήλους, δεν ισχύει για τους υπαλλήλους των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, δεν ισχύει για τους στρατιωτικούς, δεν ισχύει για τους υπαλλήλους της Βουλής» και μας λέει ότι «για μεν τους δημοσίους υπαλλήλους, στρατιωτικούς κτλ. θα εκδοθεί άλλος νόμος, για δε τους υπαλλήλους της Βουλής δε θα εκδοθεί κανένας νόμος αλλά θα τροποποιηθεί ο κανονισμός της Βουλής».
Πρώτο λοιπόν συμπέρασμα, πρόκειται περί προσχεδίου νόμου και όχι περί μιας απλής κουβέντας. Ένα δεύτερο σημείο που πρέπει να έχουμε επίσης υπ' όψιν μας είναι ότι οι υπάλληλοι, τα στελέχη βασικά αλλά γενικά οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εργασίας και ειδικότερα της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, έχουν βγάλει δυο ανακοινώσεις.
Στην πρώτη ανακοίνωση παραπονούνταν ότι γίνονται οι διαδικασίες εν αγνοία τους. σ’ εμένα συγκεκριμένα, μ’ έχουν πάρει πολλά τηλέφωνα και περιμένουν από μένα να τους πω τι πρόκειται να κάνει το Υπουργείο λες κι εγώ είμαι στο Υπουργείο κι έχω γνώση. Κι οι άνθρωποι αυτοί είναι τα στελέχη του Υπουργείου, είναι οι κατά νόμον υπεύθυνοι για να κάνουν τη νομοτεχνική επεξεργασία και αυτοί έχουν κάνει μέχρι τώρα όλες τις νομοτεχνικές επεξεργασίες όλων των τροποποιήσεων του Ασφαλιστικού.
Ασφαλώς τις γενικές γραμμές και τις κατευθύνσεις τις γίνει η εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά το νομοτεχνικό κομμάτι το κάνουν τα στελέχη του Υπουργείου Εργασίας.
Στη δεύτερη ανακοίνωση που έβγαλαν προ μηνός περίπου, μας λένε ξεκάθαρα ότι το νόμο αυτόν τον έχει συντάξει ο Υπουργός Εργασίας σε συνεργασία με τον Υφυπουργό Εργασίας και με μια ομάδα ιδιωτών δικηγόρων τους οποίους έχουν φέρει απ’ έξω, από τα γραφεία τους. Και καταγγέλλουν ότι τα αρχεία του Υπουργείου Εργασίας έχουν πλέον μεταφερθεί στα ιδιωτικά γραφεία των συγκεκριμένων δικηγόρων οι οποίοι και αργότερα, στον ιδιωτικό τομέα θα τα χρησιμοποιήσουν για τη δουλειά τους.
Βέβαια τίθενται αμέσως σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με όλους τους άλλους δικηγόρους που είναι απ’ έξω. Είναι μια κατάσταση η οποία είναι απαράδεκτη, οι ίδιοι οι υπάλληλοι μας λένε ότι πρόκειται περί ενός προσχεδίου νόμου που φαλκιδεύει την έννοια και τη λειτουργία της κοινωνικής ασφάλισης, ότι είναι ανεφάρμοστες οι διατάξεις του και ότι σε περίπτωση που τυχόν ψηφιστούν θ' αντιμετωπισθούν πολύ σοβαρά προβλήματα, όχι απλώς αδυναμίας εφαρμογής, αλλά και ανατροπής συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Έχουμε λοιπόν δυο δεδομένα, για να ξέρουμε για τι μιλάμε.
Όσο μπορώ να μη σας κουράσω, μια συνοπτική παρουσίαση, τι λέει αυτό το πακέτο των 170 σελίδων, πού πάει. Σχηματικά θα μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε ως τρισυπόστατο. Να το πω αλλιώς, ότι στηρίζεται σε τρεις άξονες, τρεις πυλώνες. Ο ένας πυλώνας αφορά εκείνους που είναι ήδη συνταξιούχοι, που έχουν πάρει τη σύνταξή τους, μπορεί να την έχουν πάρει και προ 30 ετών. Υπάγονται σ’ αυτό τον πυλώνα.
Υπάγονται επίσης σ’ αυτό τον πυλώνα κι εκείνοι οι οποίοι έχουν κάνει αίτηση μέχρι τώρα να πάρουν σύνταξη, κατ' αρχήν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2015, έχουν κάνει την αίτηση αλλά δεν έχει εκδοθεί ακόμα η απόφαση συνταξιοδότησης, θεωρούνται κι αυτοί συνταξιούχοι από την ημέρα που έχουν καταθέσει την αίτηση συνταξιοδότησης. Αυτοί ανήκουν στον πρώτο πυλώνα αυτού του νομοσχεδίου, του προσχεδίου – νομοσχεδίου.
Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει εκείνους που είναι αυτή τη στιγμή εν ενεργεία, εσάς. Στο δεύτερο πυλώνα, εδώ, μας λέει ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι είναι όλοι είτε έχουν δικαίωμα να φύγουν αλλά δε φεύγουν διότι προτιμούν να μείνουν στην Υπηρεσία, έχουν κρίνει ότι τους συμφέρει να μη συνταξιοδοτηθούν ακόμα ενώ έχουν τη δυνατότητα και βέβαια περιλαμβάνονται και εκείνο οι οποίοι δεν έχουν κάνει αίτηση συνταξιοδότησης πολύ απλά διότι δεν έχουν θεμελιώσει ακόμη το δικαίωμα και δεν έχουν συμπληρώσει και τις προϋποθέσεις λήψης σύνταξης. Αυτοί είναι η δεύτερη ομάδα που βρίσκεται στο δεύτερο πυλώνα.
Και ο τρίτος πυλώνας είναι η δημιουργία και λειτουργία, η θέσπιση και λειτουργία της λεγόμενης «εθνικής σύνταξης». Βέβαια ο πρώτος πυλώνας δε σας πολυενδιαφέρει γιατί είστε εν ενεργεία και είστε στο δεύτερο πυλώνα αλλά δεν πρέπει να παραλείψω να πω δυο κουβέντες για τον πρώτο πυλώνα, μπορεί και να σας ρωτήσουν φίλοι σας ή άνθρωποι γνωστοί σας.
Στον πυλώνα αυτό μας λέει το σχέδιο νόμου ότι δεν πρέπει ν’ ανησυχεί κανείς από τους ήδη συνταξιούχους, διότι θα εξακολουθήσουν μέχρι το τέλος 2018 να εισπράττουν τα ίδια χρήματα που εισπράττουν και τώρα. Προσθέτει όμως ότι ναι μεν θα εξακολουθήσουν να εισπράττουν τα ίδια χρήματα αλλά οι συντάξεις τους θα ξαναϋπολογισθούν με το νέο τρόπο που προβλέπεται πλέον για τους ευρισκομένους εν ενεργεία, για το δεύτερο πυλώνα.
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι από τη στιγμή που θα κάνεις επανυπολογισμό, λέει το πακέτο αυτό, θα παίρνουν πλέον κάθε μήνα εκκαθαριστικά στα οποία ως ποσό σύνταξης δε θ’ αναφέρεται αυτό που έχουν πάρει με το νόμο με τον οποίο βγήκαν στη σύνταξη αλλά το ποσό που προκύπτει από το νέο υπολογισμό. Και η διαφορά θ’ αναφέρεται ως προσωπική διαφορά του.
Ένα παράδειγμα: Ας πούμε ότι ένας έχει εξασφαλίσει συντάξιμες αποδοχές, δεν είναι εύκολο να έχεις πλέον συντάξιμες αποδοχές 1.000 ευρώ, διότι πάμε 40 χρόνια πίσω, θα σας τα πω στη συνέχεια για το δεύτερο πυλώνα. Για να υπολογίσουμε τη σύνταξη θα πάμε 40 χρόνια πίσω να δούμε τι αποδοχές είχες, τι εισφορές πλήρωνες και καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά διότι τα 1.000 ευρώ θα σχηματίζονται πλέον πολύ δύσκολα σαν ποσό συντάξιμων αποδοχών.
Παίρνουμε όμως το παράδειγμα για να γίνει κατανοητό, ότι έχει εξασφαλίσει ο εργαζόμενος ή η εργαζόμενη, ο ασφαλισμένος ή η ασφαλισμένη, έχει εξασφαλίσει συντάξιμες αποδοχές 1.000 ευρώ. γίνεται επανυπολογισμός, μπορεί να τις πήρε προ 30 ετών, προ 20 ετών, προ 15 ετών, πάντως είναι ήδη στη σύνταξή του 1.000 ευρώ οι συντάξιμες αποδοχές.
Εδώ λοιπόν εάν αυτός ο άνθρωπος πλέον με το νέο υπολογισμό φανεί ότι η σύνταξή του έπρεπε να είναι 700 ευρώ, τότε τα εκκαθαριστικά που θα παίρνει θα γράφουν κάθε μήνα, σύνταξη όχι 1.000 που έγραφαν μέχρι τώρα, 700 ευρώ. Και από κάτω, «προσωπική διαφορά 300 ευρώ, σύνολο 1.000 ευρώ».
Θα τα παίρνει και τα 1.000 μας λένε μέχρι το τέλος του 2018. Από κει και πέρα κόβονται. Δηλαδή και γι’ αυτούς θα έχουμε μείωση έστω ετεροχρονισμένη, από το 2019 και πέρα, από το τέλος του 2018 και πέρα. Βέβαια διερωτάται κανείς: Εδώ εκκρεμούν 330.000 αιτήσεις νέων ασφαλισμένων, ασφαλισμένων δηλαδή που έχουν ζητήσει να πάρουν σύνταξη και εκκρεμούν μέχρι και 4 χρόνια γιατί τα Ταμεία δεν έχουν δυναμικό.
Πώς θα ξαναϋπολογίσεις 2.707.000 συνταξιούχους; Τόσοι είναι οι συνταξιούχοι σήμερα. Εδώ δε μπορείς να υπολογίσεις τους νέους. Πρέπει να κάνεις ένα καινούργιο κράτος για να ξαναϋπολογίσεις 2.707.000 συντάξεις. Ποιος ο λόγος; Και πολύ περισσότερο ποιος ο λόγος αφού μας λες ότι έστω μέχρι το 2018 τα ίδια λεφτά θα παίρνουν; Ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει. Γιατί γίνεται αυτό, γιατί προβλέπεται αυτό; Είναι εκτός λογικής το ότι αφού θα δίνεις τα ίδια λεφτά, για ποιο λόγο να κάνεις αυτή τη ρύθμιση.
Βέβαια όποιοι έχουμε γνώση, καταλαβαίνουμε ότι επειδή το καινούργιο πακέτο δε δημιουργεί κανένα καινούργιο, αυτά που λένε καινούργιο Ασφαλιστικό, βιώσιμο, δίκαιο, αποτελεσματικό, μακροχρόνιο κτλ., Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Το καινούργιο αυτό πακέτο των 170 σελίδων, έχει έναν και μόνο σκοπό: Να βρει τρόπο να κόψει 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ μέσα στο 2016 από τις παροχές που δίνονται για τη διασφάλιση της δημόσιας σύνταξης.
Επομένως εδώ δε μιλάμε για νέο Ασφαλιστικό, μιλάμε για ένα προσωρινό μέτρο. Ακούσατε προχθές το αποτέλεσμα της τελευταίας συνάντησης που είχαν οι δανειστές μεταξύ τους; Είναι πράγματι γεγονός ότι μεταξύ τους έχουν κάποιες διαφορές. Τα βρήκαν προχθές, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο λέει ότι πρέπει να έχουμε νέες μειώσεις από 7,5 μέχρι 9 δις ευρώ μέχρι το τέλος του 2018.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε κοστολογήσει αυτή την ιστορία 3 δις περίπου, γύρω στα 3 δις επιπλέον μειώσεων. Στη συνάντηση που έκαναν προχθές, βγήκε μια κοινή άποψη ότι θα πρέπει οι περικοπές να είναι γύρω στα 4,5 με 5 δις ευρώ. Αυτά λοιπόν σημαίνουν ότι το Γενάρη του 2017 θα ξαναείμαστε εδώ και θα ξανασυζητάμε για νέες μειώσεις για το 2017 και το 2018 που θα είναι βέβαια μειώσεις, όχι όλα τα 4,5 με 5 δις μειώσεις από τις συντάξεις, αλλά θα είναι και με αυξήσεις της φορολογίας. Γιατί αυτό είναι το ζουμί, αυξάνουμε τη φορολογία, μειώνουμε συντάξεις και μισθούς.
Επομένως εδώ είναι δεδομένο. Άρα λοιπόν δε μιλάμε για ένα νέο Ασφαλιστικό, μιλάμε για μια προσωρινή λύση του 2016 για να εφαρμοστεί η δέσμευση που έχει πάρει η χώρα μας από το 3ο μνημόνιο ότι θα πρέπει να εξοικονομηθούν 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Και ακούτε τώρα να λένε, μείωση των επικουρικών, μείωση του εφάπαξ, μείωση του μετοχικού, μείωση τέλος πάντων διαφόρων παροχών, αύξηση εισφορών, από διάφορες πηγές θέλουν να εξασφαλίσουν τα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι όλη η ιστορία.
Εδώ λοιπόν είναι πολύ απλό να υποθέσει κανείς, ότι το 2017 που θα ξαναέρθουμε να μιλάμε για μειώσεις, είναι εύκολο να μας πουν ότι δε μειώνουμε τις συντάξεις διότι εσείς παίρνετε 700 ευρώ σύνταξη, τα 300 είναι προσωπική διαφορά και θα μας λένε, μειώνουμε την προσωπική διαφορά, δε μειώνουμε τις συντάξεις. Εντάξει, η πολιτική προπαγάνδα έχει πολλά κόλπα.
Εδώ λοιπόν εμείς, εγώ κάνω αυτή τη στιγμή την υπόθεση, μακάρι να μη φανεί ότι είναι θα έλεγα εκείνη που θα εφαρμοστεί στο τέλος αλλά εγώ τουλάχιστον πιστεύω σίγουρα ότι αυτό είναι όλο το κόλπο. Διαφορετικά δεν καταλαβαίνω γιατί να ξαναϋπολογίσω 2.707.000 συνταξιούχων τη σύνταξη από την αρχή και να τους δίνω τα ίδια λεφτά τη στιγμή που ο προϋπολογισμός δεν έχει κανένα όφελος έστω μέχρι το 2018. Αυτός είναι ο πρώτος πυλώνας.
Πάμε στο δεύτερο πυλώνα που σας ενδιαφέρει άμεσα. Το νομοσχέδιο λέει ότι όσοι κάνουν την αίτηση από την 1η Γενάρη του 2016 και πέρα, θα έχουν νέο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης. Προσέξτε, το 1/1 του Γενάρη το έλεγε το νομοσχέδιο γιατί κατατέθηκε στο τέλος του Δεκέμβρη και έλεγε την 1η του Γενάρη. Δε μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο, η συνταγματική απαγόρευση είναι ρητή: Δε μπορείς να κάνεις αναδρομική μείωση των συντάξεων.
Θα μου πείτε, μα δεν έχει γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια; Έχει γίνει. Εδώ όμως είναι σαφές ότι δε θα ισχύσει αυτή η ρύθμιση από την 1/1/2016. Θα ισχύσει από τότε που θα ψηφιστεί ο καινούργιος νόμος. Μετά την ψήφιση του νόμου, προσωπικά έχω πει δημοσίως, ότι τέλος του Μάρτη αποκλείεται να έχουμε καινούργιο νόμο, βλέπω ότι επαληθεύομαι μέχρι στιγμής, μπήκαμε ήδη στο Μάρτη κι ακόμα δεν έχει τελειώσει η διαβούλευση, η διαπραγμάτευση.
Εγώ δε βλέπω να ψηφίζεται πριν από το τέλος του Απρίλη αυτός ο καινούργιος νόμος. Επομένως 1/1/2016 μη σας απασχολεί, δε θα ισχύσει έτσι, θα ισχύσει από τότε που θα τεθεί σε ισχύ ο καινούργιος νόμος. Σε κάθε περίπτωση, είτε ισχύσει από δω είτε από κει, το συμπέρασμα είναι αυτό που αναφέρεται πλέον ρητά, ότι όσοι υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης μετά τη θέση σε ισχύ του καινούργιου νόμου, θα έχουν νέο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης.
Εδώ, μέσα στο πακέτο, ομολογούν ότι αυτός ο νέος τρόπος υπολογισμού, συγκρινόμενος με τον παλαιό, το ποσοστό δεν το λέω, το λέει μέσα το πακέτο, μπορεί και να ξεπερνά το 20%. Είναι μια ρύθμιση, επιτρέψτε μου να πω, μια γκάφα την οποία έχουν κάνει γιατί ομολογούν μέσα στο ίδιο το κείμενο τι θα γίνει εάν ο υπολογισμός πλέον για τους νέους που θα βγουν σε σύνταξη, οδηγεί σε μειώσεις άνω του 20%. Έτσι λένε, άνω του 20%.
Ομολογούν οι ίδιοι δηλαδή ότι έχουμε πλέον για εκείνους που πρόκειται να βγουν σε σύνταξη μετά τη θέση σε ισχύ του καινούργιου νόμου, θα έχουμε σοβαρές μειώσεις που μπορεί και να ξεπερνούν το 20%. Όχι μπορεί να ξεπερνούν, σε κάποιες περιπτώσεις θα ξεπερνούν και το 20%.
Τι σημαίνει αυτό; Πανικός. Σωρεία τα τηλεφωνήματα και οι επισκέψεις του κόσμου στο γραφείο μου και φαντάζομαι και όλων των άλλων που ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, «να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα, μη μας πιάσει ο καινούργιος νόμος». Παραλογισμός; Παραλογισμός. Όποιος θέλει μπαίνει στο site της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βλέπει ότι όλες οι χώρες της Ευρώπης δίνουν κίνητρα παραμονής στην Υπηρεσία. Κίνητρα να μη φεύγεις με σύνταξη.
Η Ελλάδα λοιπόν έρχεται για πρώτη φορά στην ιστορία της και δίνει κίνητρα αποχώρησης! Λέει στον κόσμο «φύγετε, διότι αν μείνετε θα σας τσεκουρώσουμε τη σύνταξη». Την τσεκουρωμένη, αλλά επιπλέον θα τσεκουρωθεί η σύνταξη. Και υπάρχει λοιπόν αυτή τη στιγμή μια αναταραχή. Έχω γυρίσει το τελευταίο δίμηνο περίπου 25 πόλεις στην Περιφέρεια και είναι αθρόα η προσέλευση του κόσμου με κυρίαρχο αίτημα «να φύγω μια ώρα αρχύτερα, πότε να φύγω, πότε θα ψηφιστεί ο νόμος να προλάβω να φύγω».
Εδώ λοιπόν υπάρχει αυτός ο παραλογισμός. Να έρχεται το ελληνικό κράτος και να δίνει κίνητρα αποχώρησης από την Υπηρεσία. Αντί σ’ αυτόν που θέλει να μείνει, που έχει θεμελιώσει και θέλει να μείνει, διότι έτσι κρίνει, διότι κρίνει ότι σε περίπτωση που φύγει τα εισοδήματά του τα μηνιαία θα είναι πολύ χαμηλότερα από αυτά που παίρνει ως εν ενεργεία κι έρχεται και του λέει «όχι, φύγε γρήγορα γιατί αλλιώς θα σε τιμωρήσω και θα σου κόψω ένα μεγάλο κομμάτι από τη σύνταξή σου».
Εδώ λοιπόν είμαστε σ’ ένα σημείο, το έχω πει επανειλημμένως, το λέω και σ’ εσάς, το οποίο δεν έχει εξήγηση. Εάν είχαν ρωτήσει τα στελέχη του Υπουργείου Εργασίας θα τους είχαν πει «ρε παιδιά, τι πάτε και κάνετε εδώ πέρα τώρα, δίνετε κίνητρα να φύγει ο κόσμος να μεγαλώσουν τα ελλείμματα του κράτους; Ποια είναι αυτή η λογική, πού τη στηρίζετε;».
Να πάω όμως πάνω σ’ αυτό το θέμα και κάπου αλλού. Προσέξτε, το πακέτο αυτό δείχνει έναν πίνακα με δείκτες αναπλήρωσης. Όπως ξέρετε, δείκτης αναπλήρωσης είναι το ποσοστό του μισθού που μεταφέρεται στη σύνταξη, πόσο τοις εκατό του μισθού πάει στη σύνταξη. Δίνει λοιπόν έναν πίνακα δεικτών αναπλήρωσης για την ανταποδοτική σύνταξη.
Ακούστε τι συντάξεις θα δίνονται με βάση αυτό τον πίνακα που αναφέρει το πακέτο αυτό των 170 σελίδων. Έχω κάνει κάποιους υπολογισμούς, ακούστε: Παίρνω πάλι αυτό που σας είπα νωρίτερα ότι έχουμε, για να γίνουν κατανοητά τα νούμερα, συντάξιμες αποδοχές βάσει των οποίων θα υπολογισθούν οι συντάξεις, 1.000 ευρώ.
Έστω με 40 χρόνια κατάφερε ο ασφαλισμένος, η ασφαλισμένη κι έβγαλε συντάξιμες αποδοχές 1.000 ευρώ. Ακούστε λοιπόν: Εφαρμοζομένου του πίνακα των δεικτών αναπλήρωσης, σε οποιαδήποτε Ταμεία, με ρωτούν κάποιοι, με ρώτησαν κάποτε, «μα και ο Σύμβουλος Επικρατείας υπάγεται εδώ και ο Στρατηγός υπάγεται εδώ;» και απαντώ: Οι πάντες. Αυτό λέει το πακέτο, δεν το λέω εγώ, το λέει το πακέτο. Όποιος θέλει διαβάζει το πακέτο και βγάζει συμπεράσματα.
Ακούστε λοιπόν: Με 1.000 ευρώ συντάξιμες αποδοχές, ένας που έχει δουλέψει 15 χρόνια κι έχει πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές 15 χρόνια, θα πάρει ανταποδοτική σύνταξη 120 ευρώ. Ένας που έχει δουλέψει 21 χρόνια και πλήρωνε ασφαλιστικές εισφορές 21 χρόνια, θα πάρει ανταποδοτική σύνταξη 178 ευρώ. Μιλάω για κύριες συντάξεις, όχι για επικουρικές. Για κύριες συντάξεις.
Ένας που έχει δουλέψει 27 χρόνια και πλήρωνε εισφορές 27 χρόνια, θα πάρει ανταποδοτική σύνταξη 252 ευρώ. Ένας που έχει δουλέψει 36 χρόνια και πλήρωνε αποδοχές, θα πάρει ανταποδοτική σύνταξη 392 χρόνια. Και ένας που έχει δουλέψει 42 χρόνια ή και παραπάνω και πλήρωνε ασφαλιστικές εισφορές για 42 χρόνια, θα του βγει σύνταξη 507 ευρώ, η ανταποδοτική. Αυτά είναι τα μεγέθη τα οποία προβλέπονται από το πακέτο αυτό.
Αν πάρετε τους δείκτες αναπλήρωσης και βάλετε συντάξιμες αποδοχές 1.000 ευρώ, θα βγάλετε αυτά τα μεγέθη. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα δεδομένο ότι δεν πρόκειται περί μείωσης των νέων συντάξεων, αλλά πρόκειται περί γκρεμίσματος των νέων συντάξεων, περί ισοπέδωσης των νέων συντάξεων.
Ακούστε τώρα: Θα μου πει κάποιος: Μα, αυτά είναι τ’ ανταποδοτικά κομμάτια, προβλέπεται ότι θα δοθεί και εθνική σύνταξη. Ναι, ακούστε λοιπόν τώρα τι γίνεται με την εθνική σύνταξη, είναι όπως σας είπα νωρίτερα ο τρίτος πυλώνας. Η δημιουργία και λειτουργία, η θέσπιση και λειτουργία της λεγόμενης εθνικής σύνταξης.
Τι μας λέει το πακέτο αυτό των 170 σελίδων για την εθνική σύνταξη; Μας λέει δυο πράγματα που το ένα γρονθοκοπείται με το άλλο. πρώτο που μας λέει ότι αυτή την εθνική σύνταξη θα την πάρουν όλοι, ασχέτως σε ποια κατηγορία και πόσα χρόνια έχουν, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν δικαίωμα πλήρους σύνταξης, όχι μειωμένης.
Αν η σύνταξη είναι μειωμένη θα έχουμε 50% πλέον μείωση για κάθε μήνα που υπολείπεται της συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας για πλήρης σύνταξη. Εάν έχουν όμως δικαίωμα για πλήρη σύνταξη μας λέει το πακέτο, θα την πάρουν όλοι.
Εξαιρεί μια ομάδα αναπήρων κάνει μια διάκριση σε τρεις ομάδες αναπήρων: Εκείνους που έχουν ποσοστό 80% και άνω, που είναι οι λιγότεροι, θα την παίρνουν ολόκληρη την εθνική σύνταξη, εκείνοι που έχουν ποσοστό 50% μέχρι 66,99% που θα παίρνουν τη μισή, 192 ευρώ και οι άλλοι που είναι μεταξύ του 67% και του 79.99% θα παίρνουν τα 3/4.
Δεν κατάλαβα για ποιο λόγο από την εθνική σύνταξη εξαιρεί τους αναπήρους. Ειλικρινά δεν το έχω καταλάβει. Ποιος έξυπνος έβαλε αυτή την παράγραφο μέσα, ότι εξαιρούνται οι ανάπηροι. Εκεί βρήκε να κάνει οικονομία στην εθνική σύνταξη; Εν πάση περιπτώσει. Αυτά μας λέει.
Το συμπέρασμα δηλαδή που βγαίνει ότι με εξαίρεση τους αναπήρους και με εξαίρεση τις μειωμένες συνταξιοδοτήσεις, όποιος φεύγει με πλήρη σύνταξη θα πάρει ολόκληρο το ποσό χωρίς εισοδηματικά κριτήρια. Στα ποσά δηλαδή που σας είπα τώρα, των ανταποδοτικών συντάξεων, θα προσθέτουμε στην κάθε περίπτωση και 384 ευρώ.
Έστω ότι το κάνουμε αυτό και πάμε στην τελευταία κατηγορία, σ’ αυτούς που έχουν 42 χρόνια και αν. Τα 507 ευρώ θ’ αυξηθούν κατά 384, θα πάνε γύρω στα 890 ευρώ. Αυτή θα είναι η ανώτατη σύνταξη μαζί με τη λειτουργία της εθνικής σύνταξης. Όμως το πακέτο αυτό για την εθνική σύνταξη μας λέει και κάτι άλλο το οποίο δεν περνάει απαρατήρητο, μας λέει το εξής: Ότι η εθνική σύνταξη δίνεται για την καταπολέμηση της φτώχιας. Κι ότι αυτή η εθνική σύνταξη δε συναρτάται με ασφαλιστικές εισφορές, τη δίνει κατευθείαν ο κρατικός προϋπολογισμός.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι τη χαρακτηρίζει προνοιακό επίδομα. Αυτό είναι το προνοιακό επίδομα. Ο ορισμός του προνοιακού επιδόματος είναι αυτός, ότι δίνεται για την καταπολέμηση της φτώχιας και ότι δεν προέρχεται, δεν έχει συμμετοχή ο εργαζόμενος, δεν υπάρχουν συμμετοχές ασφαλιστικών εισφορών, δίνεται απευθείας από τα διαθέσιμα του κρατικού προϋπολογισμού.
Είπα λοιπόν μόλις το είδα, «ρε παιδιά τι γράφετε εκεί μέσα; θα έρθουν οι δανειστές και θα μας πουν, είναι προνοιακό επίδομα, δε μπορεί να δοθεί χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, θα σας επιβάλλουν εισοδηματικά κριτήρια». Και μπορούμε να το καταλάβουμε και μόνοι μας. Πάρτε έναν ο οποίος έχει μια πολυκατοικία και εισπράττει ενοίκια από εκεί, 100.000 το χρόνο. Έχει ανάγκη αυτός να του δώσει 384 ευρώ για την καταπολέμηση της φτώχιας; Φτώχια έχει αυτός;
Ή ένας άλλος που έχει καταθέσεις στην Τράπεζα, έχει καταθέσεις και εισπράττει από τόκους 50, 60 χιλιάδες το χρόνου, θα του δώσει κι αυτού 384 ευρώ για να καταπολεμήσει τη φτώχια του; Ποια φτώχια; Είπα λοιπόν ότι το πρόβλημα αυτό είναι σοβαρό διότι δίνουμε βάση στους δανειστές να έρθουν να μας πουν ότι πρέπει να μπουν για τη χορήγηση της εθνικής σύνταξης, εισοδηματικά κριτήρια. Ό,τι χειρότερο για ένα ασφαλιστικό σύστημα, ανοίγεις την πόρτα για να δημιουργήσουν αυτό το θέμα.
Θέλετε να σας πω, άσχετα τι λέγεται στην πιάτσα, ότι οι δανειστές το έχουν ήδη πει; Και διερωτώμαι, χρειαζόταν να βάλουν αυτή την παράγραφο μέσα; Αν είχαν ρωτήσει τα στελέχη του Υπουργείου Εργασίας θα τους έλεγαν ότι δε μπαίνει αυτό διότι δε θα λειτουργήσει. Εάν λοιπόν δε λειτουργήσει το πακέτο, ο πυλώνας της εθνικής σύνταξης, που δε θα λειτουργήσει, σας λέω υπεύθυνα και θα το ακούσετε μόλις τελειώσει η διαπραγμάτευση, ότι οι δανειστές ήδη έχουν θέσει εισοδηματικά κριτήρια.
Μάλιστα σ’ ένα έγγραφο το οποίο μου είπαν ότι έχουν υποβάλλει, αναφέρονται σε ό,τι γίνεται σε όλη την Ευρώπη. όπου υπάρχει εθνική σύνταξη, παντού έχουν υπάρξει στην Ευρώπη εισοδηματικά κριτήρια. Και χωρίς να υπάρχουν αυτές οι ρήτρες. Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα ότι αν τελικά γίνει αυτό, που εγώ σας λέω ότι θα γίνει κι έρθουν οι δανειστές και το θέσουν, όλο το πακέτο αυτό πάει στο καλάθι των αχρήστων.
Συζητάμε τρεις μήνες τώρα για ένα νομοσχέδιο το οποίο αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει και δεν είναι νομοσχέδιο που έφτιαξαν οι δανειστές, είναι νομοσχέδιο που έφτιαξε η κυβέρνηση. Είναι δικό μας νομοσχέδιο, ο Κατρούγκαλος το έκανε με την παρέα του.
Είναι νομοσχέδιο λοιπόν το οποίο πριν έρθουν οι σκληρότερες θέσεις των δανειστών, γιατί όντως οι δανειστές θα έχουν σκληρότερες θέσεις ακόμα και για τους δείκτες αναπλήρωσης που σας είπα, οι πληροφορίες που έχω λένε ότι οι δανειστές μέχρι στιγμής τουλάχιστον προβάλλουν το επιχείρημα, ο δείκτης αναπλήρωσης για 42 χρόνια και άνω θα είναι 40%. Δηλαδή αντί για 507 να είναι 400 ευρώ η σύνταξη η οποία θα χορηγείται τότε.
Όμως εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε στείλει την κοινωνία στους δρόμους, κι όταν λέω την κοινωνία, μου έλεγαν προχθές σε μια πόλη της Περιφέρειας που είχα κάνει μια ομιλία, ότι εδώ απεργήσανε και οι παπάδες. Εδώ απεργήσανε και οι νεκροθάφτες. Στην Πρέβεζα απεργήσανε και οι λεμβούχοι, οι ψαράδες. Πήγαν στο λιμανάκι τα ψαροκάικά τους εκεί. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Δεν έχει ξαναγίνει σε καμία περίπτωση.
Το κείμενο αυτό είναι διχαστικό. Δεν έχω καιρό για να σας το εξηγήσω αυτό, αλλά είναι διχαστικό. Διότι δημιουργεί αντιθέσεις κοινωνικές μέσα αν δείτε τις επιμέρους. Και έχει γίνει το ακατόρθωτο: Ένα διχαστικό κείμενο έχει ενώσει όλη την κοινωνία. Αγρότες, δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, μισθωτού το ιδιωτικού τομέα, δημόσιοι υπάλληλοι, οι πάντες, είναι αυτή τη στιγμή στους δρόμους, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει, όταν έρθουν πλέον οι προτάσεις των δανειστών και κάνουν αυστηρότερες τις διατάξεις αυτές που υπάρχουν ήδη εδώ μέσα. Εγώ δε θέλω να ζω με παρωπίδες αλλά επειδή έζησα από μέσα μια συγκεκριμένη κατάσταση, την οποία έκρινα ότι δε μπορώ να σηκώσω στην πλάτη μου και υπέβαλλα αμέσως την παραίτησή μου, θέλω να σας πω δυο πράγματα για να ξέρουμε πού βαδίζουμε.
Πρώτα απ’ όλα οι δυο νόμοι, να σας το πω έτσι χρονολογικά, για να καταλάβετε πώς λειτουργούμε αυτή την περίοδο, βέβαια αυτά όλα θα τα γράψω σε ειδικό βιβλίο γιατί η ιστορική μνήμη της κοινωνικής ασφάλισης επιβάλλεται αυτές οι περίοδοι να καταγράφονται για να τις μελετούν οι νεότεροι και να μη κάνουν τα ίδια λάθη. 16/7/2015, τίθεται σε ισχύ ο πρώτος μνημονιακός νόμος του 3ου μνημονίου, είναι ο Ν. 4334/16-7-2015.
Στις 14/8/2015, τίθεται σε ισχύ, δημοσιεύεται στο ΦΕΚ, ο 2ος μνημονιακός νόμος του 3ου μνημονίου, είναι ο Ν. 4336. Ο νόμος αυτός καταργεί τον προηγούμενο, αυτόν που είχε ψηφιστεί πριν από ένα μήνα. στις 17/10 τίθεται σε ισχύ ο 3ος μνημονιακός νόμος του 3ου μνημονίου. Είναι ο νόμος 4337 ο οποίος καταργεί τους δυο προηγούμενους. Στις 9/11, τίθεται σε ισχύ ο 4ος μνημονιακός νόμος του 3ου μνημονίου ο οποίος καταργεί τους τρεις προηγούμενους. Τώρα, έχουμε τον 5ο νόμο ο οποίος σε μεγάλο βαθμό καταργεί τους 4 προηγούμενους νόμους.
Υπάρχει η Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 102 που είναι το ιερό ευαγγέλιο της κοινωνικής ασφάλισης και την οποία η Ελλάδα έχει εισαγάγει στην εσωτερική ελληνική έννομη τάξη από το 1952 και η οποία Διεθνής Σύμβαση Εργασίας, στο άρθρο 71 παρ. 3 μας λέει καθαρά ότι «στη δημόσια σύνταξη, ο ασφαλισμένος και ο συνταξιούχος πρέπει ν’ απολαμβάνουν της βεβαιότητας για την ασφάλεια της σύνταξης την οποία δικαιούνται.
Διότι η σύνταξη δεν είναι χάρισμα, είναι εισφορές τις οποίες πληρώνει και είναι δικαίωμα. Η Διεθνής Σύμβαση λοιπόν αυτή λέει ότι τα κράτη είναι υποχρεωμένα να έχουν βεβαιότητα και ασφάλεια στις παροχές. Να ξέρει ο ασφαλισμένος τι θα πάρει όταν φύγει και να ξέρει και ο συνταξιούχος ποιο είναι το δικαίωμα για να λάβει σύνταξη, για να οργανώσουν και ο ασφαλισμένος και ο συνταξιούχος τη ζωή τους.
Εδώ λοιπόν έχουμε κατάφορη παραβίαση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 102 με βάση αυτές τις αλλεπάλληλες νομοθετικές τροποποιήσεις. Θα μείνω ακόμα για να σας πω δυο κουβέντες: Ο πρώτος νόμος που πέρασε και μόλις τον πήρα εγώ είπα παραιτούμαι από αυτή τη στιγμή, μεταξύ άλλων, θα το δείτε, δεν έχει καταργηθεί αυτή η διάταξη, μπήκε στο πρώτο άρθρο παρ. 3 του Ν. 4334.
Τι λέει: Λέει ότι το ελληνικό κράτος νομοθετηθεί ότι δε θα εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ. Τις 4 αποφάσεις που έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές των συντάξεων από το 2012 και πέρα. Και νομοθετηθεί η ελληνική πολιτεία που είναι δεσμευμένη και υποχρεωμένη να πειθαρχεί στις αποφάσεις του ΣτΕ, είναι ρητή συνταγματική δέσμευση, έρχεται η ελληνική πολιτεία και νομοθετηθεί ότι δε θα εφαρμόσει αυτές τις αποφάσεις.
Είπα ότι εγώ δε μπορώ να δεχθώ παρόμοια ρύθμιση και φεύγω αυτή τη στιγμή, όπως και έκανα. Είναι δηλαδή μια ρύθμιση που αποτελεί εξευτελισμό της έννοιας του κράτους. Η ελληνική πολιτεία σ’ αυτή τη φάση φάνηκε πολύ, θα έλεγα, χαλαρή στην αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης. Ο νόμος ισχύει ακόμη, όποιος θέλει τον διαβάζει είναι ο Ν. 4334, άρθρο 1παρ. 3. Είναι ο εξευτελισμός της ελληνικής πολιτείας.
Και το δεύτερο που θέλω να παρατηρήσω σ’ αυτή τη νομοθεσία, υπάρχει κι ένα τρίτο αλλά αυτό ανατρέπεται με τον καινούργιο νόμο, το δεύτερο που θέλω να παρατηρήσω είναι ο περίφημος πίνακας των νέων ορίων ηλικίας. Προσέξτε γιατί εδώ μπορείτε να βρεθείτε προ εκπλήξεων.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο νόμος αυτός με τους πίνακες, έχετε δει φαντάζομαι τους πίνακες του Ν. 4336/14-8 που τέθηκε σε ισχύ από 19/8/2015, εκεί λοιπόν μας λέει ότι η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, προϋποθέτει τη συνδρομή τόσο των συνταξίμων ετών όσο και του ορίου ηλικίας. Δε γίνεται πλέον θεμελίωση χωρίς να συντρέχουν και τα δυο.
Ό,τι λοιπόν μέχρι τώρα λέγαμε στον ιδιωτικό τομέα «κατοχύρωση», δεν υπάρχει πλέον. Καταργείται κάθε είδος κατοχύρωσης. Ή τα έχεις και τα δύο ή δεν τα έχεις. Έρχεται όμως ο νόμος και λέει ότι πρέπει για να διατηρήσεις το θεμελιωμένο ή κατοχυρωμένο δικαίωμά σου, να τα έχεις συμπληρώσει και τα δύο μέχρι τις 18/8/2015.
Έχει έρθει στο γραφείο μου γυναίκα μητέρα ανηλίκου που είχε το 2010 και ανήλικο παιδί και είχε συμπληρώσει και τα 5.500 ένσημα και η οποία συμπλήρωσε το 50 έτος της ηλικίας 10 λεπτά μετά τις 12 το βράδυ της 18ης. Πέντε χρόνια επιβάρυνση. Για 10 λεπτά που καθυστέρησε η μάνα της να τη γεννήσει, χωρίς καμία μεταβατική διάταξη ο νόμος, της βάζει 5 χρόνια επιβάρυνση.
Κι αν θέλετε να πάμε σε μια γυναίκα που έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις της μητέρας ανηλίκου στον ιδιωτικό τομέα, στο ΙΚΑ και έχει ανήλικο παιδί το 2010 και έχει και 5.500 ένσημα, αλλά είναι 43 ετών, αυτή η γυναίκα ενώ μέχρι τώρα θα έφευγε στα 50, με το νόμο τον καινούργιο φεύγει στα 67. Της βάζει 17 χρόνια επιβάρυνση.
Και εδώ δεν υπάρχει μεταβατική διάταξη. Σου λέει, ή τα έχεις μέχρι 18/8 ή δεν τα έχεις. Εάν τα έχεις, έχει καλώς. Εάν δεν τα έχεις ανατρέχεις στους πίνακες να δεις πότε συμπληρώνεις το όριο ηλικίας για να δεις πόσα χρόνια σου βάζει επιπλέον.
Εγώ πήρα δυο ακραίες περιπτώσεις, τη μία που για 10 λεπτά της βάζει 5 χρόνια και την άλλη που τα 7 χρόνια τα κάνει 17. Εδώ πρέπει να έχετε υπ' όψιν σας όλοι αλλά κυρίως οι μητέρες ανηλίκου, ότι με μια ρύθμιση που νομίζω ότι ξεπερνά τα όρια του νόμου αλλά υπάρχουν και δημόσιοι λειτουργοί οι οποίοι είναι πολύ πιο «αυστηροί», θα έλεγα πιο αυθαίρετοι, αλλά χρησιμοποιώ τη λέξη αυστηροί, έρχονται και μας λένε με τις ερμηνευτικές εγκυκλίους, για τις οποίες πριν φύγω είχα διαφωνήσει, είχα προλάβει και πέρασα 4-5 ζητήματα, αλλά αυτό δεν το πρόλαβα.
Πέρασα φερ’ ειπείν το 10% της μειωμένης σύνταξης, το πέρασα ότι θα σβήσει μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για πλήρη σύνταξη. Αλλά υπάρχει εδώ ένα πολύ σοβαρό ζήτημα το οποίο πρέπει να το έχετε υπ' όψιν σας. Παίρνω την περίπτωση μιας γυναίκας μητέρας ανηλίκου η οποία έχει στις 18/8 συμπληρώσει τα 50 ή τα 51 ή το 52 ή το 53 ή και το 54, αλλά δεν έχει συμπληρώσει το 55ο. Αυτή η γυναίκα έχει θεμελιώσει δικαίωμα να φύγει με μειωμένη, όχι με πλήρη.
Λογικά θα έπρεπε να έχει και με πλήρη, αλλά στην ερμηνευτική εγκύκλιο και το εφαρμόζουν έτσι τώρα, της λένε «πότε συμπληρώνεις τα 55; Μετά 5 χρόνια; Ωραία, πηγαίνεις στα 60, 62, 63». Εξαρτάται από το πότε, ποιο έτος συμπληρώνει τα 55. Η μειωμένη λοιπόν ξεκινά από τώρα και αν είναι 54 ετών δε θα έχει μείωση 6% που είχε μέχρι τώρα που προβλεπόταν η θεμελίωση πλήρους στα 55.
Η θεμελίωση τώρα πάει στα 60, 60 και κάτι. Άρα λοιπόν θα έχει 30% το λιγότερο μείωση. Και σ’ αυτό το 30% θα μπει και το πρόσθετο 10% και θα έχει 40% μείωση. Άρα να το έχει υπ' όψιν της όποια κάνει, γιατί το βλέπω, έρχονται πολλοί και δεν το έχουν καταλάβει, νομίζουν ότι «μπορώ να φύγω με μειωμένη αλλά στα 55 μπορούσα να φύγω με πλήρη αλλά θα έχω 6%, δε με πειράζει 6%».
Δεν είναι 6%, διότι το 55 δεν ισχύει πλέον. Εφ' όσον δεν το είχες συμπληρώσει στις 18/8 και το συμπληρώνεις αργότερα, θα πας να δεις στον πίνακα, ποιο έτος το συμπληρώνεις για να δεις πόσα χρόνια σου έβαλαν ακόμα. Επομένως εδώ αυτό το λάθος γίνεται κατά κόρον. Η ζημιά είναι πολύ μεγάλη. Σε περίπτωση δηλαδή που θέλει να φύγει κανείς με μειωμένη, πρέπει να ξέρει ότι η ζημιά που θα υποστεί είναι πολύ μεγάλη.
Και το 10% θα σβήσει, δε θα εξακολουθήσει να ισχύει μετά τη συμπλήρωση του νέου ορίου ηλικίας για μειωμένη. Το άλλο, του 30% στην προκειμένη περίπτωση, θα εξακολουθήσει να ισχύει εφ’ όρου ζωής.
Εγώ θα σταματήσω εδώ για να μη ας κουράσω άλλο. αν θέλετε να μου κάνετε κάποια ερώτηση δεν έχω καμία αντίρρηση.
ΜΕΛΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
Γ. ΡΩΜΑΝΙΑΣ: Ειδικά για τους μηχανικούς που είναι ασφαλισμένοι στο ΤΣΜΕΔΕ, μέχρι τώρα μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν με τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας υπό την προϋπόθεση ότι το 2012, μέχρι 31/12/12 θα είχαν συμπληρώσει 30 πραγματικά χρόνια, σ’ αυτά βάζουμε τα χρόνια του ΤΣΜΕΔΕ αν υπήρχε και ΙΚΑ νωρίτερα τα προσθέτουμε κι αυτά και εφ' όσον είχαν συμπληρώσει 30 πραγματικά χρόνια, αγοράζουν άλλα 5, γίνονται 35 και φεύγουν στο 6ο έτος της ηλικίας.
Ήρθε ο νόμος τώρα του καλοκαιριού ο περσινός και λέει: Ναι, εξακολουθείς να έχεις αυτό το δικαίωμα και να φύγεις στα 60 υπό την προϋπόθεση ότι εκτός από τα 35 το 2012 θα έχεις συμπληρώσει και τα οποία 60ο έτος μέχρι 18/8/2015.
Εάν λοιπόν εσείς είχατε και απ’ ό,τι καταλαβαίνω είστε 62 τώρα, άρα το 2015 είχατε συμπληρώσει το 60ο, το ερώτημα που τίθεται είναι: Το 2012 είχατε 30 πραγματικά χρόνια για ν’ αγοράσετε άλλα 5; Δεν τα είχατε. Άρα υπάγεστε στην άλλη διάταξη που λέει ή ότι φεύγετε στα 67 με πλήρη σύνταξη ή φεύγετε στα 62 με την προϋπόθεση ότι θα έχετε 40 χρόνια, εκ των οποίων 40 ετών τα 7 μπορείτε να τ’ αγοράσετε.
Εάν δηλαδή στα 62 που είστε τώρα έχετε συμπληρωμένα 33 χρόνια, αν δεν έχετε θα φροντίσετε να τα κάνετε 33, ν’ αγοράσετε ό,τι λείπει, να γίνουν 40 και να φύγετε.